Diastema jest to określnie w stomatologii oznaczające przerwę między jedynkami, czyli siekaczami przyśrodkowymi w szczęce górnej. Jeżeli zęby są ułożone tak, że przerwa między nimi nie przekracza 2 mm – uznawana jest jedynie za defekt natury estetycznej. W tym przypadku nie ma jednoznacznych wskazań do podjęcia leczenia. Jeśli jednak diastema jest większa, stanowi ona wadę zgryzu, która powinna być poddania terapii.

Przyczyny diastemy zębowej wynikają z:

• uwarunkowań genetycznych- niektóre osoby mogą być predysponowane do diastemy z powodu dziedziczenia pewnych cech zębowych,
• niewłaściwego ustawienia zębów- prowadzi to do nieprawidłowego dopasowania i luki między nimi,
• ułożenia języka- niektóre nawyki językowe np. trzymanie języka między zębami w spoczynku, mogą przyczyniać się do powstawania diastemy,
• braku zębów- przestrzeń może się utworzyć w wyniku braku naturalnego wsparcia dla sąsiednich zębów.

Skutki diastemy zębowej dla Pacjenta mogą być zarówno estetyczne jak i funkcjonalne. Diastema zwłaszcza, jeśli znajduje się między górnymi siekaczami może wpływać na wygląd uśmiechu oraz pewność siebie. Zdarzają się również trudności z utrzymaniem higieny przerwy między zębami, co zwiększa ryzyko chorób przyzębia oraz próchnicy. W przypadku większych diastem często trudniej jest efektywnie gryźć i żuć pokarm, co może prowadzić natomiast do problemów trawiennych.

Wyróżniamy kilka możliwości leczenia diastemy zębowej, które powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb Pacjenta. W przypadku diastemy spowodowanej niewłaściwym ustawieniem zębów zazwyczaj stosowane są aparaty ortodontyczne. Można także rozważyć licówki lub korony, które zakrywają zęby i wypełniają przerwę między nimi – jeśli diastema jest niewielka. W przypadku braku jednego lub więcej zębów, implanty zębowe mogą być skuteczną opcją, aby przywrócić funkcję zgryzową i estetykę uśmiechu. Natomiast u niektórych osób wystarczający będzie bonding.

Podejście osób do kwestii diastemy różni się. Jedni je uwielbiają i sądzą, że są one bardzo atrakcyjne, inni mają do nich negatywny stosunek. Jeżeli przerwa stanowi jedynie niedoskonałość, usuwanie jej jest kwestią wyboru Pacjenta, a nie koniecznością. Bez wątpienia jednak w niektórych przypadkach diastema powoduje wadę zgryzu, którą należy leczyć. Dzisiejsza stomatologia proponuje wiele metod leczenia, które powinny być dobrane indywidualnie do potrzeb Pacjenta po konsultacji ze stomatologiem.